Bloedkoninginnen: De drie Iulliae

Bloedkoninginnen: De drie Iulliae – Prinses van de woestijn – April 217. De Romeinse keizer Lucius Septimus Bassianus, beter bekend als Caracalla, wisselt het tijdelijke voor het eeuwige midden in de militaire campagne van de Romeinen tegen de Parthen. Zijn moeder, Iulia Domna, een Syrische prinses, beneemt zich uit verdriet het leven en zet daarmee een punt achter de Bassianus-heerschappij over Rome. Maar één vrouw kan zich hier niet in vinden en dat is Iulia Maesa, de zus van Iulia Domna. Terend op de rijkdom van haar Syrische vaderland broedt zij op een waar machiavellistisch plan om de Romeinse troon terug in handen te krijgen. Liet Caracalla geen nakomelingen na? Niet erg, daar breit zij een mouw aan. Heeft zij niet nog die kleinzoon, Sextus Varius Avitus Bassianus, alias Elagabalus, die zopas tot hogepriester werd gewijd?

Wie Rome zegt, zegt keizers. Maar het Romeinse Rijk heeft ook heel wat sterke vrouwen voortgebracht. In deze Bloedkoninginnen staan niet minder dan 3 Iuliae in the spotlights. Ja, Iuliae in het Latijn, omdat zij de oermoeders zijn en geen Romeo in de buurt laten.